عمده صابون ها، لوسیون ها و کرم ها حیاتی مقادیر قابل توجهی از روغن گلیسیرین می باشند. از حیث شیمیایی نیز، گلیسرین یک الکل اهمیت سه تیم هیدروکسیل هست که قدرتمند به واکنش بعنوان یک الکل هست و در بیشتر شرایط استوار است. از حیث فیزیکی، گلیسرین مایعی محلول در آب، شفاف، ویسکوز، نسبتاً بی بو و بی رنگ، جاذب رطوبت و اهمیت نقطه ذوب بالا و طعم شیرین می باشد. گلیسیرین خام: اساسی بیش از 80% گلیسرول، حاوی آب زیاد، حاوی MNGO (ماده آلی سوای گلیسرول)، قهوه ای رنگ، کاربرد در صنعت دامداری. وقتی که تری گلیسیریدها هضم می شوند، به گلیسرول و اسیدهای چرب جزء‌جزء‌کردن می شوند. معمولا از قند نیشکر و یا این که ذرت گلیسرین را به دست می آورند و گهگاه زمان ها هم دیده شده است که از تقطیر نفت خام پروپلین به دست می آید که در غایت تبدیل به گلیسرین می شود. گلیسرین یا این که از فرآیند صابونی شدن، هیدرولیز یا ترانس استریفیکاسیون روغن ها و چربی ها حاصل می شود و آنگاه از شیوه فرایند تقطیر یا ردوبدل یونی، تصفیه می گردد و در نحوه دوم از پروپیلن سنتز می گلیسیرین کیلویی گردد. این روند به عبارتی ترانس استریفیکاسیون میباشد که مراحل مبنا در ایجاد بیودیزل(سوخت غیر سمی حاصل از منابع طبیعی نظیر روغن) می باشد. حدود نیمی از وزن گیاه آب می باشد که مانع شکننده بودن آن می شود و در صورت کمتر آب سبب ساز خشک شدن گیاه می‌گردد که استعمال از گلیسیرین مانع این فرمان میشود. در مواد غذایی و نوشیدنیها گلیسرول بهعنوان یک ماده مرطوبکننده حلال و شیرینکننده کار می نماید و ممکن است به محافظت غذاها یاری نماید و همچنین در غذاهای کمچرب بهعنوان حجیم کننده به کارگیری میشود. این پلی هیدریک الکل خواصی مانند آب و الکل دارد، که در گیاهان و حیوانات به شکل گلیسیرید و مشقات آن، وجود داراست و در چربیها و فضاهای بین سلولی یافت میشود. توان گلیسرین در جذب رطوبت از هوا و حفظ آن، از ارزشمند ترین مختصات گلیسرین می باشد که این خصوصیت باعث تولید نرمی، انعطاف، حالت کرمی و افزایش ماندگاری محصول می گردد. بعضا از صنایع گلیسرین را به ادله ویژگی فیزیکی مختص آن تعیین می کنند و برخی دیگر حساس اتکا به مختصات شیمیایی آن، دست به انتخابش می زنند. در واقعیت در ازای ساخت 100 کیلوگرم بیودیزل، 10 کیلوگرم گلیسرین دارای خلوص 55-50 درصد تولید می شود.